1 April twee jaar geleden had ik hét gesprek met mijn leidinggevende, en het is geen grap. Ik wilde mijn gedachten delen over waar ik stond in mijn leven… aan de gedachten die ik had om ontslag te nemen. Een beetje aftasten hoe zij daar in stonden.
De reactie van mijn teamleider verraste me: ‘Wil je het doen of ga je het doen?’ was zijn vraag. Iets waar ik niet op gerekend had. Want tot dat moment was het alleen nog maar een gedachte geweest, die ik weliswaar in vertrouwde kring wel had uitgesproken, maar nooit op de werkvloer.
Maar precies op dat moment wist ik dat ik gewoon de stoute schoenen aan moest trekken en als antwoord moest geven dat ik het ook echt ging doen!
We hadden een mooi gesprek over het volgen van je hart en laten uitkomen van je dromen. Een vriend van mijn teamleider (die zelf midden 30 was) was kort daarvoor overleden en dat had zijn kijk op het leven veranderd. Meer genieten en doen wat je leuk vindt, was zijn motto geworden.
De afgelopen 2 jaar waren prachtig, want ik mocht mijn hart volgen, dat doen waar ik blij van word… en tegelijkertijd vond ik het soms ook lastig. Want het neerzetten van een praktijk gaat niet altijd van een leien dakje ( voor sommigen misschien wel), maar voor mij is/was het vallen en opstaan. Durven vasthouden en loslaten, ontdekken hoe het ondernemerschap werkt, buiten je comfortzone gaan, groeien, bloeien, staan en veranderen, ontwikkelen, proberen, vertrouwen, actie ondernemen.
Soms dacht ik het helemaal te weten, zat super in de flow en wenste dat dit altijd zou blijven, maar niets is minder waar. Want ook dit is leven. Het is en blijft een leerschool. Soms wilde ik stoppen, maar als ik diep van binnen keek wist ik ook zeker dat dit is wat ik wil!! Mensen nog dichterbij zichzelf brengen, helpen hun ziel te helen, waardoor ze weer kunnen schitteren van binnenuit. Waardoor ze liever zijn voor zichzelf en de ander. Ze in aanraking te laten komen met dat wat er meer is tussen hemel en aarde. De oneindige liefde die er is, de mogelijkheden.
Het leven gaat telkens in cirkels, als eb en vloed. Je kan niet telkens ‘op de top van de berg’ zijn, je mag ook weer afdalen. Afdalen in eigen processen, eigen ontwikkeling. Verder gaan. Het kan soms voelen als terug bij af, maar niets is minder waar. Je bent weer veel verder dan je vertrekpunt. Het is tijd om terug te kijken, te reflecteren, te genieten, uit te rusten, te voeden, opnieuw te scheppen, om vervolgens weer naar de top te gaan.
En deze maanden zijn maanden van loslaten, nóg meer en dichter naar jezelf toe te gaan, nog meer te luisteren naar de stem van je hart. En nóg meer los te laten.
Overtuigingen vanuit je diepste Zijn komen boven. Overtuigingen die je los mag laten, die horen bij ‘je oude leven’… en niet meer bij ‘de nieuwe tijd’.
De nieuwe tijd, waarin de trilling van de aarde hoger en hoger wordt, waarin we nog meer vanuit ons gevoel, ons hart, verbondenheid leven.
Je bent een oude ziel en je hebt er voor gekozen om op deze tijd op aarde te zijn… je weet het misschien niet, maar het is zo. Je hebt ervoor gekozen om deze aarde naar een hoger plan te tillen. Is er herkenning in je? Voelt het bekend? Of klinkt het je nog vaag en voel je weerstand?
Durf je het te omarmen, dat dit mogelijk zo is? Of weet je het zeker dat het zo is? Mooi hè?!
Het is tijd om het oude los te laten en die mooiste ‘nieuwe’ (en steeds vernieuwende) versie van jezelf te omarmen en neer te zetten. Te laten stralen in deze wereld. De wereld heeft je nodig, jij hebt het nodig, anderen hebben het nodig. Samen kunnen we dit bereiken, door lief te zijn voor onszelf, door met onszelf aan de slag te gaan, onze eigen pijn, verdriet en overtuigingen los te laten en op te ruimen… om het vervolgens door te geven aan de ander (of gewoon door het simpelweg te zijn).
Door mee te gaan naar deze hoge trilling, door mee te gaan met het gevoel van liefde wat in ons zit. Door het totale plaatje van de unieke jij te omarmen en neer te zetten… steeds meer en meer… zodat de jij en de aarde klaar is voor de nieuwe tijd. De tijd van licht, liefde, verbondenheid en éénheid. Ik weet dat je het wil, ook al ben je er misschien zelf nog niet altijd bewust van. En toch wil ik je uitnodigen om lief te zijn voor jezelf! De mooiste versie te omarmen en neer te zetten. You can do it! I can do it! WE CAN DO IT!! <3
