Als liefde nu eens liefde was
Gewoon, zomaar spontaan
Er geen grenzen of regels waren
Je het gewoon kon laten gaan.
Wat zou de wereld makkelijk zijn
Geen haat en geen geweld
Het mooiste in elkaar (willen) zien
En een beetje meer geduld.
Maar voor alsnog lijkt dit moeilijk te bereiken
Verzinnen we regels voor elkaar
Jij moet mijn liefde verdienen
Het is raar maar waar.
Want wat houd jouw nu werkelijk tegen
Waar ben je bang voor lieve mens,
Met en vanuit liefde te spreken tegen degene,
Is dat niet jouw diepste wens?
Vanuit je hart leren spreken
Spreken zonder twijfel, zonder angst,
Delen, jouw diepste wensen
Daar waar jij het meest naar verlangt
Want als je dit niet uitspreekt
De ander nooit echt weet wat jij diep van binnen voelt
Hoe kan hij dan weten
Wat jij wil, wat jij bedoelt.
Durf te zeggen en te vragen
Durf te delen al je angsten,
Je verlangens en je pijn
Durf te delen met degenen
die je het meest dierbaar zijn
Jezelf te geven, de ander te nemen
Gewoon zoals je bent
Vanuit de liefde kan je leven
Omdat jij dan alleen maar liefde kent!!
Henrike Schotman
