Gepost op

Loslaten…

Loslaten

Loslaten

Loslaten, waarschijnlijk het moeilijkste werkwoord dat er is…

We hebben er dagelijks mee te maken, kleine en grote zaken. Pakken dingen op en leggen ze neer. Pakken het op en laten het los.

Maar toch voelen de meesten een knoop in hun maag als ze denken aan het woord loslaten…. Een unheimlich gevoel overvalt je. Want bij het woord loslaten komt er vaak ook een stukje angst boven. Ik ‘moet’ iets loslaten, afstaan of er wordt ‘iets van me afgenomen’ wat ik misschien niet wil, waar ik niet aan toe ben, wat ik niet kan of niet los wil laten.

Dit kan een overtuiging zijn, waar je zolang aan vastgehouden hebt, dat het onderdeel van je is geworden… en je bent misschien bang voor ‘de nieuwe jij’. Een verdriet dat je nooit verwerkt hebt en als het de kop opsteekt, druk je het steeds maar weer weg, je wil niet zeuren, het liever niet voelen. Of geeft dit verdriet je nog een veilig gevoel waardoor de persoon voor je gevoel nog dichtbij je is? Of een relatie, waarvan je ten diepste weet dat hij niet goed is, je voelt onrust en zou graag willen veranderen, maar…

Of de baan waar je nu in zit is niet je droombaan, maar het betaald goed en ach, de collega’s zijn ook wel oke.…maar als jij dromen uit kon laten komen, dan zat je niet meer in deze baan.

Ook kan het zijn dat jij niet bewust deze keus gemaakt hebt om los te laten, maar deze werd voor je gemaakt, doordat iemand stierf, ervoor koos bij je weg te gaan, je ontslag kreeg…

 

Vele scenario’s en voorbeelden zijn er te bedenken, waarin je diep van binnen wel weet dat je los mag (of moet) laten, maar… of ‘wat als’

En de ‘maarren’ en ‘wat als-en’ zorgen ervoor dat we onszelf soms tegenhouden verder te gaan. Hoe gaat het met jou? Durf jij los te laten? Je overtuigingen, je verdriet, je angst?

 

Door los te laten, creëer je ruimte. Ruimte om andere dingen te laten bloeien.

Neem een  tuin vol onkruid. Het kan prachtig zijn al die wildgroei, maar niets komt echt tot z’n recht, het wordt overschaduwd door het andere onkruid. Als je onkruid wiedt, geef je ruimte aan de bloemen en planten om te groeien en bloeien. Hun schoonheid valt op en komt beter tot z’n recht.

Dit geldt ook voor jou, voor de essentie van wie je bent. Jij bent er altijd, je kan er niet niet zijn. Het is leven.

Maar in hoeverre laat jij die essentie,  het licht in je binnenste, de mooiste versie van wie je maar kan zijn, tot uiting komen?

Ben jij er al mee bezig om de ruimte te creëren en in de richting van je dromen te gaan? Prachtig. Je bent goed bezig. Je weet dan dat het je lichter maakt, je voelt je fijner.

Ben je er nog niet mee bezig, maar heb je het gevoel dat je eraan toe bent? Prachtig, je geeft toe aan de stem van je hart. Je hoeft het niet allemaal alleen te doen. Kijk om je heen, luister naar antwoorden die naar je toe komen, in liedjes, in dingen die mensen tegen je zeggen, kijk in je omgeving of ga op zoek naar wie je kan helpen en durf die stap te zetten om contact op te nemen.

 

Leven is het meervoud van LEF!!

Heb het lef om je eigen gevoel te volgen. En vertrouw op het universum dat het allemaal goed komt!!

 

Henrike Schotman

Augustus 2014

 

 

2 gedachten over “Loslaten…

  1. Hallo Henrike.

    Mooie tekst!
    Dank je wel.
    Ga zo door.
    Fijne dag nog!

    Groet,
    Marian

    1. Hallo Marian,
      Bedankt voor je compliment!!
      Ik heb afgelopen weken regelmatig aan je gedacht…
      Hoe gaat het met ‘loslaten’ en met waarmaken van je eigen dromen? Je kan het!!
      Lieve groet Henrike

Laat een antwoord achter aan Henrike Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.